Een bijzondere taaleigenschap kan bijvoorbeeld verwisseling van woorden in een vraagzin zijn, zoals dit in het Nederlands gebeurt. ‘De kat vangt een muis’ wordt dan ‘Vangt de kat een muis?’. Deze eigenschap vind je slechts terug bij 1,4% van de in totaal bijna 1700 onderzochte talen. In het Japans wordt aan het einde van een vraagzin een stukje toegevoegd (-ka), een eigenschap die normaler blijkt en vaker voorkomt. In de vreemdste taal ter wereld, Chalcatongo Mixtec, bestaat er helemaal geen onderscheid tussen een gewone zin en een vraagzin.
Het onderzoek dat door Idibon uitgevoerd werd is niet eenvoudig. Veel aspecten van een taal zijn immers van elkaar afhankelijk. In een zin hangt zo de plaats van de persoonsvorm samen met de plek waar het onderwerp staat, wat het dus lastiger maakt om dit soort taaleigenschappen te onderzoeken. Met die reden wordt dus vooral gekeken naar taaleigenschappen die onafhankelijk zijn. Uit het gevoerde onderzoek bleek dat er in totaal 21 van dit soort eigenschappen zijn, terwijl er volgens de taalatlas in totaal 192 verschillende taaleigenschappen zijn.
Er werd door Idibon een top tien van ‘vreemde’ talen opgesteld, waarin uiteindelijk veel kleine en onbekende talen prijken. Het Duits staat verrassend genoeg op de tiende plaats. Wanneer we de top 25 onder de loep nemen, dan komen we nog meer bekende talen tegen zoals Nederlands, Spaans, Noors en Tsjechisch. Een taal met zeer weinig bijzondere taaleigenschappen is dan weer het Baskisch.
Het onderzoek toonde ook aan dat de bijzondere taaleigenschappen van een taal niet meteen samenhangen met de verspreiding van die taal. Een aantal van de talen in de top 25 wordt inderdaad maar door een kleine groep mensen gesproken, maar er staan ook talen in die door miljoenen mensen worden gesproken. Er kan dus best door een grote groep mensen onwetend een ‘rare’ taal gesproken worden, hoewel dat voor hen natuurlijk helemaal niet zo lijkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten